ΠΕΛΛΑ, η πρωτεύουσα των αρχαίων Μακεδόνων

>Ο Μ. Αλέξανδρος και η εκστρατεία που άλλαξε τον κόσμο.

>

Η μεγαλύτερη αρχαιολογική ανακάλυψη του 20ου αιώνα

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

http://www.youtube.com/v/Wpq8y_EgrXU?fs=1&hl=de_DE

http://www.youtube.com/v/CcDiIKbaqN4?fs=1&hl=de_DE

http://www.youtube.com/v/pUcp_uiJVzk?fs=1&hl=de_DE

http://www.youtube.com/v/aGo1XdZOy1c?fs=1&hl=de_DE

http://www.youtube.com/v/0rJ_ykaJIQk?fs=1&hl=de_DE

Η ανάρτηση αφιερώνεται στην μνήμη του Mανόλη Aνδρόνικου του Λεωνίδα, ο οποίος την 8η Νοεμβρίου 1977, στην Βεργίνα έφερε στο φώς ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μνημεία, τον βασιλικό τάφο του Φιλίππου του Β’ βασιλιά της Μακεδονίας.

Ο χρυσός των Μακεδόνων στις αποθήκες…

Οταν δύο ολόκληρες αρχαίες πόλεις, περί τους δέκα οικισμούς και απέραντα νεκροταφεία βρίσκονται σε αποθήκες, και όταν περίπου 40.000 αρχαία ευρήματα δεν έχουν ξαναδεί το φως από τη στιγμή που ανακαλύφθηκαν, τότε μιλάμε για τη Βόρεια Πιερία. Μεθώνη και Πύδνα, οι δύο κυρίαρχες πόλεις και λιμάνια της βόρειας ελληνικής ακτογραμμής και του μακεδονικού βασιλείου, γείτονες της Βεργίνας, της Πέλλας και του Δίου, πλούσιες και ονομαστές στην Αρχαιότητα, δεν έχουν ωστόσο λάβει ακόμη τη θέση που τους ανήκει στον χώρο της αρχαίας Μακεδονίας.
Ο ένας λόγος είναι, ότι ήρθαν στο φως κυρίως τα τελευταία 20 χρόνια. Ενας άλλος, ότι το ενδιαφέρον και της πολιτείας έδωσε προτεραιότητα, δικαιωματικά ίσως, στις άλλες, διασημότερες πόλεις. Αλλά το κύριο είναι ότι δεν υπάρχει το μουσείο που θα στεγάσει τους θησαυρούς της περιοχής: Σιδερένια και χάλκινα όπλα, κοσμήματα χρυσά, ασημένια, χάλκινα, σιδερένια, οστέινα και γυάλινα. Πήλινα και γυάλινα αγγεία, σκεύη από ασήμι, χαλκό ή μόλυβδο. Πήλινα ειδώλια, αλλά και μορφές από ελεφαντόδοντο και πηλό που αποτελούσαν τμήματα της διακόσμησης ξύλινων κλινών. Νομίσματα κυρίως χάλκινα, πολύ συχνά ασημένια, όπως και χρυσά.
«Ο χρυσός δεν είναι κάτι το εκπληκτικό για μας, τον βρίσκουμε συνέχεια» λέει ο αρχαιολόγος κ. Ματθαίος Μπέσιος ο οποίος εδώ και περίπου 30 χρόνια εργάζεται στη Βόρεια Πιερία. «Είναι πολύ πλούσια περιοχή γιατί άνθησε στη χρυσή εποχή του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.Είχε πάντα πλούτο αλλά όταν ήρθε και ο περσικός χρυσός από τις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ασία, έγινε ακόμη περισσότερο. Την απόδειξη δίνουν οι ανασκαφές στα νεκροταφεία της Πύδνας, όπου βρέθηκαν τα περισσότερα χρυσά κοσμήματα » προσθέτει.
Στις αποθήκες του Αρχαιολογικού Μουσείου της Θεσσαλονίκης βρίσκονται όμως σήμερα τα σημαντικότερα και πολυτιμότερα από αυτά τα ευρήματα- πλην ελαχίστων που εκτίθενται στην ενότητα για το χρυσό των Μακεδόνων -, άλλα έχουν μεταφερθεί στις αποθήκες του Μουσείου του Δίου, ενώ ακόμη λιγότερα παρουσιάζονται στην έκθεσή του. Και, τέλος, όλα τα υπόλοιπα φυλάσσονται στον Μακρύγιαλο, πάλι σε αποθήκες, που αυτή τη φορά παραχώρησε η τοπική αυτοδιοίκηση. Πόσο χρήσιμη μπορεί να είναι μια τέτοια διευθέτηση;
Ενα μουσείο
Σιδερένιο πετραχήλιο,με διακόσμηση ασημένιου επιχρυσωμένου ελάσματος. Χρονολογείται στα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ. που υπήρξε η κατ΄ εξοχήν ηρωική εποχή της Μακεδονίας
«Πολλά δεν τα ξαναείδαμε από τότε που ήρθαν στο φως,όπως το υλικό της Θεσσαλονίκης που έχω να το δω από το 2003» λέει ο κ. Μπέσιος, ο οποίος ελπίζει πάντως ότι θα ολοκληρωθεί η κατασκευή ενός κτιρίου στον Μακρύγιαλο που παραχωρήθηκε στο ΥΠΠΟ προκειμένου να συγκεντρώσει- σε αποθηκευτικούς χώρους πάντα- τις διασκορπισμένες αρχαιότητες της Πιερίας.
Για μουσείο, ούτε λόγος προς το παρόν. Θα παρέμεναν μάλιστα για πολύ καιρό ακόμη άγνωστα, αν η μη κερδοσκοπική εταιρεία ΑΦΕ (Ανθρώπων και Φύσεως Εργα) από την Κατερίνη δεν αποφάσιζε να χρηματοδοτήσει μία έκδοση, στην οποία ο κ. Ματθαίος Μπέσιος πραγματοποιεί την αρχαιολογική χαρτογράφηση της περιοχής παρουσιάζοντας τις σημαντικότερες ανασκαφές και τα πολυτιμότερα ευρήματά τους.
Τα έργα
Χρυσό στεφάνι μυρτιάς που χρονολογείται τον 4ο αιώνα π.Χ. και βρέθηκε στο νεκροταφείο Πύδνας
Τα μεγάλα δημόσια έργα- ο αγωγός φυσικού αερίου, ο αυτοκινητόδρομος Αθήνας- Θεσσαλονίκης και η νέα σιδηροδρομική γραμμή – ήταν αυτά που έδωσαν την ώθηση για την έρευνα στη Βόρεια Πιερία. Πρόκειται για την παραλιακή ζώνη κυρίως όπου οι αρχαίες θέσεις ανακαλύφθηκαν η μία πίσω από την άλλη. Ρητίνη, Αγίασμα, Κίτρος και άλλες που έδωσαν λαμπρά ευρήματα.
Πέρα από το χρυσάφι, ωστόσο, υπάρχει κάτι άλλο μεγαλύτερης σημασίας. Είναι η απάντηση που δίνει η συγκεκριμένη περιοχή με τα ευρήματά της στο κενό που υπήρχε ως σήμερα στην τεκμηρίωση της Αρχαϊκής και της Κλασικής εποχής στην ιστορία της Μακεδονίας. Γιατί, όπως τονίζει ο κ. Μπέσιος «στη Βόρεια Πιερία η ιστορική συνέχεια είναι αδιάλειπτη από την Προϊστορία ως την κατάληψή της από τους Ρωμαίους».
ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ
Πήλινο ειδώλιο Νίκης, που φοράει δορά ζώου, φέρει στην κεφαλή διάδημα και στεφάνι από κισσό και κρατά μουσικό όργανο που δεν διασώθηκε
Η πρωιμότερη αποικία των Ερετριέων στον Βορρά ήταν η Μεθώνη, η οποία παρήγε τα πάντα και εκτός από πλούσιο λιμάνι ήταν και βιομηχανική πόλη.Ενας μεγάλος αποθέτης που χρονολογείται από τα τέλη του 8ου αιώνα π.Χ., διαστάσεων 3,5Χ4,5 μ. και με 11 μ. βάθος, έδωσε καταπλη κτικές πληροφορίες για την εποχή.Γιατί η λειτουργία του ως αποθήκης είχε ως αποτέλεσμα να βρεθεί κεραμική από όλο το Αιγαίο: Αθήνα, Ερέτρια, Χίο, Ρόδο,Φοινίκη,όπως και χαράγματα σε αγγεία που ανήκουν στο πρώιμο ελληνικό αλφάβητο!
Αλλη σημαντική ανακάλυψη ήταν ο εντοπισμός της Αρχαίας Αγοράς της Μεθώνης,με δημόσια κτίρια της Αρχαϊκής και της Κλασικής εποχής σε πολύ καλή κατάσταση. Οσο για την αρχαία Πύδνα, με τα σημερινά δεδομένα εξετάζοντάς την,φαίνεται να αποτελούσε το μεγαλύτερο αστικό κέντρο του μακεδονικού βασιλείου κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. Διότι ανάλογα μεγέθη εμφανίζονται στη Μακεδονία μόνον από τον 4ο αιώνα π.Χ.και κυρίως μετά τη βασιλεία του Φιλίππου Β΄.
Τεράστια ήταν η έκταση των νεκροταφείων της Πύδνας- ως σήμερα έχουν ερευνηθεί περισσότεροι από 3.500 τάφοι, πολλοί ασύλητοι- που σχετίζονται άμεσα με τη γνωστή στον αρχαίο κόσμο πρακτική της κατασκευής τους δίπλα στους δρόμους εισόδου και εξόδου από την πόλη.Στην Πύδνα εξάλλου γράφτηκε ο επίλογος του αρχαίου ελληνικού κόσμου και του βασιλείου των Μακεδόνων αφού στην περίφημη μάχη της Πύδνας το 168 π.Χ.οι ρωμαϊκές δυνάμεις,με αρχηγό τον Αιμίλιο Παύλο,συνέτριψαν τον στρατό του Μακεδόνα Περσέα.
Πήλινο ειδώλιο παιδιού με μακεδονική ενδυμασία,το οποίο βρέθηκε σε παιδικό τάφο στις Αλυκές Κίτρους

Το Βήμα

ΙΧΩΡ

Η καυσία,το χαρακτηριστικό καπέλο των Μακεδόνων.Όπως το βλέπετε στο ειδώλιο,έτσι ίδιο μέχρι σήμερα,φοριέται από τους Καλάς,τους απογόνους των Ελλήνων στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου!

Μ. Αλέξανδρος:Όλα για την δόξα της Ελλάδος- Η μάχη στον Υδάσπη

http://www.youtube.com/v/k4vhbFBX8ng?fs=1&hl=de_DE

http://www.youtube.com/v/SAJ8ltN_Rns?fs=1&hl=de_DE

http://www.youtube.com/v/iXNy5JF1JDQ?fs=1&hl=de_DE

http://www.youtube.com/v/eUXWYMoIW4w?fs=1&hl=de_DE

Χρυσή σοδειά από την ανεξάντλητη µακεδονική γη

Νέα εντυπωσιακά ταφικά ευρήματα από το Αρχοντικό Πέλλας

Στην Υστερη Εποχή του Σιδήρου έως και τα πρώιµα ελληνιστικά χρόνια (µετά το 650 έως το 280 π.Χ.) χρονολογούνται οι 53 νέοι τάφοι πολεµιστών της εποχής αλλά και γυναικών που εντοπίστηκαν κατά τη διάρκεια της φετινής ανασκαφής στο δυτικό νεκροταφείο του Αρχοντικού Γιαννιτσών (Πέλλας). Η ανεξάντλητη µακεδονική γη και µάλιστα αυτή στην περιοχή του Αρχοντικού που ανασκάπτεται τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια, «έφερε» και φέτος δεκάδες ευρήµατα από τους χρυσοφόρους πολεµιστές (χάλκινα κράνη µε επίχρισµα χρυσού, ξίφη, λαβές κ.ά.) ενώ πλούσιες ήταν και οι γυναικείες ταφές µε χρυσά και µεταλλικά κτερίσµατα (ενώτια, περόνες, πόρπες και δακτυλίδια, στεφάνια µυρτιάς, νοµίσµατα, πήλινα αγγεία, προτοµές, πήλινα ειδώλια και οστέινους αστραγάλους). Στη δεκάχρονη ανασκαφή έχουν ερευνηθεί συνολικά 1.004 ταφές από τους οποίες οι 259 είναι της Υστερης Εποχής του Σιδήρου, οι 475 της αρχαϊκής εποχής, ανάμεσά τους η ταφή ενός πολεμιστή κτερισμένη με χάλκινο κράνος, διακοσμημένο με χρυσές ταινίες σιδερένια όπλα, χρυσό δακτυλίδι, χρυσό επιστόμιο και χρυσό γάντι, χρυσά ελάσματα για την επένδυση των υποδημάτων και χρυσές ταινίες για το στόλισμα του νεκρικού ενδύματος. οι 262 των κλασικών και των πρώιµων ελληνιστικών χρόνων και οι 8 αδιάγνωστοι. Η περίπτωση του δυτικού νεκροταφείου του Αρχοντικού, από το οποίο έχει ερευνηθεί περίπου το 5% της συνολικής του έκτασης, είναι χαρακτηριστική για την προσέγγιση όψεων της κοινωνικής συµπεριφοράς.

ΠΗΓΗ: ΣΚΑΪ, ΤΑ ΝΕΑ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Είναι πλέον σίγουρο:

«Τα οστά είναι του Φιλίππου Β’»

Αλλη μια επιστημονική μελέτη έρχεται να επιβεβαιώσει την άποψη του Μανόλη Ανδρόνικου, ότι ο νεκρός των βασιλικών τάφων της Βεργίνας είναι ο Φίλιππος Β’, πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και όχι ο Φίλιππος ο Αριδαίος, γιος του Μακεδόνα βασιλιά και ετεροθαλής αδερφός του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Η προτομή του Φιλίππου Β’

Αυτή τη φορά δεν είναι αρχαιολόγοι που ερμηνεύουν τας γραφάς, αλλά γιατροί, με επικεφαλής τον καθηγητή Ανατομίας Τζόναθαν Μάσγκρεϊβ από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ.

Σε επιστημονική μελέτη που δημοσιεύεται στο νέο τεύχος του Διεθνούς Περιοδικού Ιατρικών Επιστημών, ο κ. Μάσγκρεϊβ σε συνεργασία με άλλους συναδέλφους του και έναν ιατροδικαστή καταλήγουν στο παραπάνω συμπέρασμα μελετώντας το σκελετικό υλικό του τάφου. Θυμίζουμε πως ο κ. Μάσγκρεϊβ είχε πάρει μέρος στην ομάδα που ανέπλασε το πρόσωπο του Φιλίππου Β’, στην οποία συμμετείχαν επίσης ο αρχαιολόγος Τζον Πραγκ από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και ο ειδικευμένος ζωγράφος Ρίτσαρντ Νίβι του Μουσείου του Μάντσεστερ.

Στη νέα επιστημονική του δημοσίευση, υποστηρίζει ότι ο νεκρός στη μεγάλη τούμπα της Βεργίνας είναι ο Φίλιππος για τρεις λόγους: στη δεξιά του παρειά υπάρχουν ίχνη από τραύμα, το ένα του πόδι είναι πιο κοντό από το άλλο και τάφηκε με μία γυναίκα και όχι με δύο.

‘Ως τώρα, όσοι αναγνώριζαν στον νεκρό της Βεργίνας τον Φίλιππο τον Αριδαίο, βασίζονταν στην παρατήρηση ότι το κρανίο του δεν φέρει ίχνη από βέλη που του έβγαλαν το μάτι, όπως είχε συμβεί στον πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Οι γιατροί, όμως, εντόπισαν μια τομή στο ζυγωματικό, στο σημείο όπου ενώνονται οι δυο γνάθοι, και εικάζουν πως προέρχεται πιθανόν από μια πληγή που είχε ιαθεί.

Είναι γνωστό ότι ο Φίλιππος Β’ ήταν χωλός, κάτι που φαίνεται στα οστά της κνήμης, αλλά και στη διαφορά των μεταλλικών περικνημίδων που συνόδευαν τον νεκρό· η μία είναι σαφώς μικρότερη.

Οσο για τον Αριδαίο, οι πηγές αναφέρουν πως ετάφη με την πεθερά του, Ευρυδίκη, και τη σύζυγό του, Κύνα, που πέθανε πριν από αυτόν.

Η εκδοχή Ανδρόνικου θέλει τον Φίλιππο θαμμένο με μία από τις νεαρές συζύγους του, την Κλεοπάτρα.

Η Ιστορία λέει ότι ο Αριδαίος εκτελέστηκε με εντολή της Ολυμπιάδας, μητέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το 317 π.Χ., και ετάφη μυστικά. Υστερα από λίγους μήνες, όταν πήρε την εξουσία, ο εχθρός της Ολυμπιάδας, Κάσσανδρος, προέβη σε εκταφή του νεκρού και σε νέα ταφή.

Ο ιατροδικαστής της ομάδας του Μάσγκρεϊβ λέει πως τα οστά του Αριδαίου θα πρέπει να είχαν καεί στην πρώτη ταφή.

Οι ταφικές συνήθειες των Ελλήνων δεν επέτρεπαν επανάληψη της καύσης του.

Ωστόσο, ο νεκρός τού τάφου της Βεργίνας πέρασε από ταφική πυρά που άναψε πάνω στον τάφο του, όπως αποδεικνύουν τα κατάλοιπά της που βρέθηκαν επί των κτερισμάτων, ανάμεσα στα οποία το περίφημο χρυσό στεφάνι.

Τα οστά δεν αποσυντέθηκαν, κάτι που δεν θα συνέβαινε αν είχαν καεί δύο φορές.

Η περιπετειώδης ιστορία του τάφου του Μ. Αλεξάνδρου

Αναμφισβήττητα τα λείψανα του Μ. Αλεξάνδρου είναι τα διασημότερα όλων των εποχών έστω και εάν μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί.

Οι ερευνητές με σχετικά πρόσφατα την αξιέπαινη Ελληνίδα Αρχαιολόγο Λιάνα Σουβαλτζή έχουν στα χέρια τους τα εξής στοιχεία:

Ο Πτολεμαίος ΙΙ ο Φιλάδελφος μετέφερε την σορό του Μέγα Αλεξάνδρου με ολόχρυση άμαξα, που έσερναν 100 άλογα, από την Βαβυλώνα ως το Ιερό του Άμμωνα Δία (έρημος Σίουα) όπου ο Μέγας βασιλιάς επιθυμούσε να ταφεί.

Η ταφή έγινε σε περίφημο Μαυσωλείο που ονομάστηκε «Σήμα». Την περιοχή «Σήμα» αναφέρουν πολλοί και αξιόπιστοι συγγραφείς, όπως ο Αχιλλέας Τάτιος (300 μΧ), ο Ζηνόβιος (200μΧ) ο οποίος μάλιστα αναφέρει πως το Μαυσωλείο κτίστηκε στο μέσον της Αρχαίας Αλεξάνδρειας, ο Στράβων (100 πΧ), ο Λουκιανός (200 μΧ) ο Σουεντόνιος (200 μΧ) κι ο Ψευδο-Καλλισθένης (3.34).

Κάποιοι ιστορικοί θεωρούν πως το «Σήμα» βρίσκεται στην Αλέξάνδρεια, ενώ οι ανακαλύψεις ενός επιβλητικού Τάφου στην όαση Σίουα της Νιτρίας από την Ελληνίδα Αρχαιολόγο Λιάνα Σουβαλτζή, δίνει αποδείξεις για τον τόπο Ταφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σύμφωνα με την ανακοίνωση από το πρακτορείο Ρόϊτερ (Φεβρουάριος 1995), τα στοιχεία δείχνουν ότι ο Πτολεμαίος Ι μετέφερε το μουμιοποιημένο λείψανο του Αλεξάνδρου στο Αλ-Μαράκι, και αργότερα, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Τραϊανός* έκανε προσφορές στον «Ένα και μοναδικό Αλέξανδρο». Στο Αλ-Μαράκι βρέθηκαν Μακεδονικά σύμβολα από την εποχή του Αλεξάνδρου.

Οι αναθηματικές επιγραφές που αποθεώνουν τον Αλέξανδρο, και τα άλλα ευρήματα που αναμφίβολα ανήκουν στην Μακεδονική Δυναστεία είναι πράγματι αξιόλογες και θα έπρεπε να ανακοινωθούν στο πλατύ κοινό από τα μέσα ενημέρωσης.

Τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου επισκεύτηκαν πολλές και αξιόλογες προσωπικότητας της αρχαιότητας. Το σώμα του Αλεξάνδρου μουμιοποιήθηκε και τοποθετήθηκε σε χρυσή σαρκοφάγο από του Πτολεμαίους. Ο Στράβων αναφέρει την μεταγενέστερη αντικατάσταση της χρυσής σαρκοφάγου από μια γυάλινη, (Στράβων 17. C 794), ο οποίος επισκεύτηκε τον τάφο τον 1ο αιώνα μΧ.

Ο Διόδωρος ο Σικελός (18.26.3; 28.2-4) επισκεύτηκε την Αλεξάνδρεια και τον τάφο το 60 μΧ και μας δίνει εξαιρετική περιγραφή του τάφου.

Ανάμεσα στους επιφανείς επισκέπτες του τάφου του Μέγα Αλεξάνδρου ήταν:

1. Ο Iούλιος Καίσαρας το 45 πΧ, σύμφωνα με μαρτυρίες του Σουετόνιου και του Λουκιανού.

2. Ο Αύγουστος μετά την νίκη του κατά του Μάρκου Αντώνιου και της Κλεοπάτρας στο Άκτιο το 31 πΧ, και την κατάκτηση της Αλεξάνδρειας το 30 πΧ, προσέφερε ένα στεφάνι στον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όταν οι οδηγοί του προσφέρθηκαν να τον πάνε και στους τάφους της Πτολεμαϊκής Δυναστείας, ο Αύγουστος τους απάντησε «Ήρθα να δώ έναν Βασιλιά, και όχι νεκρούς».

3. Ο Καλιγούλας, επισκεύτηκε το «Σήμα» και… έκλεψε την πανοπλία του Αλεξάνδρου !

4. Ο Καρακάλλας (300 μΧ) θεωρούσε τον εαυτό του μετεμψύχωση του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και ήταν ο τελευταίος επιφανής για την επίσκεψη του οποίου στο «Σήμα» έχουμε γραπτές μαρτυρίες.

Την Πρώτη Χριστιανική περίοδο οι άνθρωποι γνώριζαν την τοποθεσία του Τάφου, όπως ομολογεί η απεικόνιση του Αββά Σισόη (4 αι. μΧ) εμπρός από τον Τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά και μαρτυρίες άλλων ασκητών της ερήμου, ο Ιστοριογράφος Προκόπιος (6 αι μΧ) . Μία επίσης σημανική μαρτυρία είναι του Δωρόθεου, Επισκόπου Τύρου (5 αι. μΧ), ο οποίος στο «Περί Κτισμάτων» σύγγραμμα του, εκτός από τα οικοδομικά έργα του Ιουστινιανού, αναφέρει ιερά αφιερωμένα στον Άμμωνα και Αλέξανδρο

5. Ο ιταλός αρχαιολόγος Achille Adriani το 1964 στην περιοχή Bab Sharki της Αλεξάνδρειας βρήκε τεράστιο κενοτάφιο του 4^ου αιώνα π.Χ. χωρίς όμως να βρεθούν οστά βασιλέως. Οι ανασκαφές συνεχήστηκαν πολύ αργοτερα, στο νεκροταφείο Cimiterio Latino di Terra Santa καθώς οι αιγυπτικακές αρχές έδωσαν άδεια ανασκαφής μόλις ένα χρόνο μετά τις ανακαλύψεις ενός επιβλητικού Τάφου στην όαση Σίουα από την Ελληνίδα Αρχαιολόγο Λιάνα Σουβαλτζή.

Δυστυχώς όμως ο υπεύθυνος των ανασκαφών Fausi el-Facharani δεν πρόλαβε να τελειώσει αυτό το έργο. Απεβίωσε το 2004…

*Ο αρχαιολόγος Kuhlmann –αν και ήταν υπεύθυνος της αιγυπυολογίας στο γερμανικό αρχαιολογικό ινστιτούτο του Κάϊρου- ισχυρίζεται ότι τάφος είναι της εποχής του Τραϊανού, κάτι βέβαια που δεν θα έπρεπε να μας παραξενεύει, καθώς ο ίδιος δεν είχε δώσει ποτέ την σημασία που έδωσε στον τάφο η κα. Λιάνα Σουβαλτζή.

«ΤΙ ΚΑΙΡΟΙ, ΤΙ ΗΘΗ ! » – Κικέρων

Δείτε και το απόσπασμα από το ντοκυμαντέρ του Π. Πισσάνου «Μ. Αλέξανδρος».

Βάσει των πληροφοριών που έδωσε τυμβωρύχος από την Ιορδανία, δημιούργησαν τρισδιάστατη απεικόνιση του χώρου του τάφου:

Νίκος Σάμιος με πληροφορίες από τις πηγές

1

και

2

Μήνυμα απ΄τον Ηρόδοτο.

Από τον cummulus

Μια και απ΄ότι φαίνεται ο φιλοσκοπιανός πρόεδρος της ΔΕΘ έχει αυτές τις μέρες την τιμητική του στα σχόλια, όσων ανησυχούν για την εξέλιξη του σκοπιανού ζητήματος, θα του αφιερώσω το παρακάτω κείμενο, μπας και καταλάβει ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες είναι Έλληνες, και ως εκ τούτου οι Σκοπιανοί, αν είναι Μακεδόνες είναι Έλληνες και τίποτε άλλο.

Το απόσπασμα είναι από το ιστορικό βιβλίο «ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ» που έγραψε ο Ηρόδοτος. Διαβάστε λοιπόν, τι γράφηκε για την καταγωγή των Μακεδόνων, περισσότερα από 2.700 χρόνια πρίν.

«Ότι οι από του Περδίκκου καταγόμενοι είναι Έλληνες, ως και οι ίδιοι λέγουν, και εγώ το γνωρίζω, αλλά και επιπλέον θα αποδείξω είς τα επόμενα κεφάλαια ότι είναι Έλληνες. Άλλωστε και οι διευθύνοντες τους εν Ολυμπία αγώνες των Έλλήνων, απεφάνθησαν ότι ούτω έχουν τα πράγματα. ΄Όταν δηλαδή ο Αλέξανδρος, ηθέλησεν να λάβη μέρος εις αυτούς ως αθλητής και προς τούτο κατήλθε εις Ολυμπίαν, οι Έλληνες ανταγωνισταί του , εζήτησαν ν΄αποκλεισθεί ισχυριζόμενοι ότι ο αγών δεν διεξάγεται με βαρβάρους αλλά με Ελληνας. Αφού όμως ο Αλέξανδρος απέδειξεν ότι είναι Αργείος τότε εκρίθη ότι είναι Έλλην και λαβών μέρος είς τον αγώνα δρόμου ήλθεν ισόπαλος με τον πρώτον. Ταύτα ούτως εγένοντο.»



Δεν είναι όμως μόνον αυτό το εδάφιο. Ο Ηρόδοτος,πρίν από το κείμενο αυτό , παραθέτει απάντηση του Αλεξάνδρου, γιού του Αμύντα σε πρέσβεις του Δαρείου, στο οποίο αναφέρει ότι είπε ο Αλέξανδρος. «… να είπετε εις το πέμψαντα υμάς βασιλέα ότι ανήρ Έλλην, ύπαρχος της Μακεδονίας σας υπεδέχθη…» Πως χαρακτήρισε λοιπόν ο Αλέξανδρος του Αμύντα τον εαυτό του;

«..ανήρ Έλλην…».

Διαβάστε περισσότερα…

Πηγή : ΒΙΣΑΛΤΗΣ

Η κα. Σουλβατζή για τάφο Μ. Αλεξάνδρου

Τελικά δεν κατάλαβα, γιατί σταμάτησε η κα. Σουλβατζή μπροστά στον τάφο του Μ. Αλεξάνδρου, και δεν συνεχίστηκαν οι ανασκαφές; Την απαγόρευση κάποιων περίμεναν;

Σχετικό θέμα:Ο αββάς Σισώης και η μούμια του Μεγάλου Αλεξάνδρου!