Ο Λιαντίνης στη μονή της Καιρασιανής στον Υμηττό

Επίκουρος:Θέλεις να είσαι ευτυχισμένος;Η ευτυχία σου εξαρτάται μόνο από εσένα!

E-Mail από το Νεπάλ

Ο „δάσκαλος“ του Μαχάτμα Γκάντι, Ταγκόρ Ραμπιντρανάθ.

Κατακεραύνωση του αλόγιστου δανεισμού από τον Πλούταρχο!

Ο Μύθος του Γύγη – Πολιτεία

Αγνωστικισμός και σκεπτικισμός

Ο Όμηρος, η πύλη του του πολιτισμού της Ευρώπης, η ακένωτη πηγή της σοφίας.

>Ο Άγνωστος Θεός των Ελλήνων

>

«Αγνώστω θεώ»

Οι αρχαίοι Έλληνες καλλιέργησαν την γη της γνώσης, άλλοι λαοί καλλιέργησαν την γη της πίστης. Φυσικά, οι αρχαίοι Έλληνες στις λατρευτικές (θρησκευτικές) τους ανάγκες υμνούσαν την πανίσχυρη φυσική νομοτέλεια και σαν  εκπληκτικοί επιστήμονες που υπήρξαν έλαβαν υπόψη τους όχι μόνο την αρχή της αιτιοκρατίας, αλλά και την αρχή της απροσδιοριστίας ή διαφορετικά την αρχή της αβεβαιότητας (υπάρχουν γεγονότα των οποίων η εκδήλωση δεν υπαγορεύεται από κάποια αιτία) και μάλιστα πάνω σε βωμούς τοποθετούσαν μια επιγραφή που έγραφε «Αγνώστω θεώ», με άλλα λόγια τιμούσαν την αρχή της αβεβαιότητας.

Δεν είναι όντως καταπληκτικό ότι αυτή η επιστήμη των αρχαίων Ελλήνων διατυπώθηκε για πρώτη φορά μόλις το 1927 μ.Χ.  από τον Werner Heisenberg;
Η καλλιεργημένη γη της γνώσης των Ελλήνων είχε βαθιά επίπτωση στην εικόνα του ανθρώπου για τον Κόσμο καθώς η  θεωρία του Αγνώστου Θεού  (αρχή της αβεβαιότητας) ανατρέπει  ένα μοντέλο του Σύμπαντος απόλυτα κτησιολογικό, δημιουργικό ή ντετερμινιστικό  και παραπέμπει  σε ένα επιβεβαιωμένο από την σύγχρονη επιστήμη, κοσμογονικό μοντέλο του Σύμπαντος.

Νίκος Σάμιος

>Η αττική τραγωδία, οι ρίζες και η ουσία της.

>

Η αττική τραγωδία είναι το ευγενικότερο προϊόν που έσωσε να δημιουργήσει ο άνθρωπος στον πλανήτη, σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας του. Ποτέ δεν ειπώθηκε κάτι περισσότερο αληθινό, περισσότερο εμπράγματο, περισσότερο ρεαλιστικό, περισσότερο ενάρετο και οδηγητικό και έμορφο από την αττική τραγωδία. Εάν δεν έχουμε αυτή την εικόνα για την αττική τραγωδία, κάποιοι φταίνε. Θα πω η παιδεία αμέσως και θα φορτωθώ την ευθύνη σα δάσκαλος.  

 Δ. Λιαντίνης

Ασφαλώς η Αττική Τραγωδία είναι αναμφισβήτητα ότι καλύτερο έχει να επιδείξει ο πολιτισμός κάθε εποχής, καθώς όχι μόνο εί­ναι η τελευταία υψηλή ποίηση που παρουσίασαν οι αρχαίοι Έλ­ληνες, αλλά χρειάστηκαν περίπου 1500 (!) χρόνια ώσπου εμφανιστεί στον κόσμο κάτι ανάλογο, όταν άλλοι λαοί άρχισαν να χρησιμοποιούν τον σπερματικό λόγο των αρχαίων Ελλήνων.

Οι έντιμοι αναγνώστες οι οποίοι δεν θέλουν να κάνουν άκοπα (όχι στο «ξεπέτα») την αναζήτηση της αλήθειας, έχουν την δυνατότητα να διαβάσουν την Γένεση και διαμόρφωση του είδους της αττικής τραγωδίας (του Ulrich von Wilamowitz–Moellendo )εδώ…

ή ακούστε την ομιλία του Δ. Λιαντίνη η οποία πραγματοποιήθηκε το Μάρτιο του 1997 και ο ίδιος επιμελήθηκε.

Περισσότερα….